pl
Biuletyn
Kościół
Sanktuarium
Miłosierdzie Boże
Duchowość
Duszpasterstwo
Polska Szkoła
Fotogalerie
Różne
PayPal
2019-02-17, Nietypowy Wieczor Walentynkowy
PODZIĘKOWANIE!
Nietypowy wieczór walentynkowy już za nami, ale na długo pozostanie w naszej pamięci jako wieczór niezapomniany. Dzięki Wam, naszym wspaniałym Gościom, upłynął on w miłej i ciepłej atmosferze. Przy lampce wina i nie tylko... była okazja by odnowić stare znajomości i nawiązać nowe. Główny punkt programu, film o ojcu Maksymilianie Kolbe pt. „Dwie Korony”, poprzedzony występem naszych lokalnych talentów, a zakończony wymianą wrażeń po jego obejrzeniu, uświadomił wszystkim, jak mało znaliśmy tego świętego oraz jego przepełnione miłością, ofiarnoscia i ufnością życie. Gerard Rżany rozpoczął piosenką Leonarda Cohena „Alleluja” ale najbardziej wzruszyła nas jego „Pieśń Emigranta”, do której wraz z bratem ułożył słowa i muzykę. Anna Nejman, znana nam z pisania poezji a ostatnio również romantycznych powieści, zacytowała jeden ze swoich wierszy pt. „Przy Kościele ” i wspaniale pasujące do wieczoru fragmenty o miłości ze swoich książek. Drugi jej wiersz pt, „Ballada o Panu i Pani” usłyszeliśmy w bardzo interesującej interpretacji Krzysztofa Jotkiewicza. Nie byłoby tak ciekawie i interesująco gdyby nie pomoc i cenne wskazówki Jacka Sołtysa przy orgaznizowaniu i prowadzeniu tego niezapomnianego wieczoru. Ksiądz Ryszard , nasz wspaniały pasterz, pieczołowicie czuwał nad nami i projekcją filmu aby na „Ksieżówce” (w sali pod kościołem) wszystko popłynęło gładko i bez zakłóceń! Wszystkim gorąco dziękujemy za przybycie i pomoc oraz serdeczne Bóg zapłać za donacje. Całą kwotę w wysokości $777.00 przekazaliśmy na potrzeby naszej parafii, a mały prezencik, który każdy z gości otrzymał na pożegnananie, oby Wam o tym wieczorze przypominał!
APOSTOLAT PRZYJACIÓŁ JEZUSA MIŁOSIERNEGO
O Miłości Wiekuista, pragnę, aby Cię poznały wszystkie dusze, które stworzyłeś. Pragnęłabym się stać kapłanem, mówiłabym o miłosierdziu Twoim duszom grzesznym, pogrążonym w rozpaczy. Pragnęłabym być misjonarzem i nieść światło wiary w dzikie kraje, by duszom dać poznać Ciebie, by dla nich wyniszczona umrzeć śmiercią męczeńską, jakąś Ty umarł dla mnie i dla nich. O Jezu, wiem nadto dobrze, ze mogę być kapłanem, misjonarzem, kaznodzieją, mogę umrzeć śmiercią męczeńska przez zupełne wyniszczenie i zaparcie się siebie z miłości dla Ciebie, Jezu, i dusz nieśmiertelnych. Wielka miłość rzeczy małe umie zmieniać na rzeczy wielkie i tylko miłość nadaje czynom naszym wartość, a im miłość nasza stanie się czystsza, tym ogień cierpień mniej będzie miał w nas do trawienia, i cierpienie przestanie być dla nas cierpieniem. – Stanie się nam rozkoszą. Za łaską Bożą teraz otrzymałam to usposobienie serca, że nigdy nie jestem tak szczęśliwa, jak wtenczas kiedy cierpię dla Jezusa, Którego kocham każdym drgnieniem serca.
(Dz 302)
